Bir roman yazmaq və çap etmək kifayət qədər çətindir. Ancaq ananız Sue Monk Kidd, ən çox satan müəllif olduğu bir roman yazmaq və nəşr etmək Arıların Gizli Həyatı və Qanadların ixtirası ? Bu daha sərtdir. Yenə də ilk romanı olan Ann Kidd Taylor Shark Club 6 iyun tarixində çıxır, hər ikisini də anasının qızı olmağı bacardı (kitablarına bax Nar ilə səyahət ) və onun fərdiliyinə tutun. Burada Ann, anası ilə izlərini davam etdirməsindən, birlikdə kitab yazmalarına ilham verən səfərdən və anaları ilə eyni sahədə çalışan digər qızlara verdiyi tövsiyələrdən bəhs edir.

Ann Kidd Taylor: Beləliklə, son vaxtlar çox aldığım bir sual var. Ananız ən çox satılan romançı olduğu zaman bir roman çap etmək necədir?

Sue Monk Kidd: Cavabınız ...

Ann: Onlara səninlə nə qədər qürur duyduğumu və bunun həqiqətən mənim üçün bir məsələ olmadığını söyləyirəm. Xatirəmizi birlikdə yazdığımızda [2009 ’ Nar ilə səyahət ], insanların zarafatla necə tez-tez dedikləri gülünc idi, Yəni, ikiniz hələ danışırsınız?

Onun: Bütün ana qızı şeyinin nə qədər yüklənə biləcəyinin əsl əksidir. Altı yaşındaykən işləyərkən kağız və qələmlə masanızın altında süründüyünüzü xatırlayıram və nə işlə məşğul olduğunuzu soruşanda dediniz: Kitab yazırsınız. İlk dəfə yazı geninə sahib olduğunuzdan və ya nə adlandırdığınızdan şübhələndiyim zaman. Yalnız məni təqlid etmədiyin, ancaq həqiqi bir meylin başını qaldırdığını.

Ann: Doğru. Uşaq yaşlarımdan yazıçı olmaq istəyirdim.

Onun: İyirminci yaşında bir müddət anlayışla mübarizə apardın. Ancaq sonra qızların təsəvvür edirəm ki, nadir hallarda bir az müqavimət göstərmədən analarının yolunu davam etdirirlər.

Ann: Və ya mənim vəziyyətimdə çox şey var. Yazıçı olmaq fikrini basdırdım, sonra kürəyi dəfn etdim. Sadəcə özümü səndən fərqləndirməyə, öz yolumu müəyyənləşdirməyə ehtiyac duyduğumu hiss etdim. Anamın etdiyini etməklə nəticələnsəm, necə fərdiləşə bilərəm? Yazının da mənim yolum olduğu ortaya çıxması qaçılmaz bir sürpriz idi.

Onun: Məsələ burasındadır ki, yazıçı olsanız da fərdiləşmə ehtiyacı daha da artdı. Demək istəyirəm ki, əsl mənada yazı ortaqları olduq - bir kitabın müəllifi olmuşuq, yazdığım hər şeyin ilk oxucusu sənsən, mən də səninəm. Bir-birimizə geribildirim veririk, fikir mübadiləsi aparırıq, hekayə fikirlərini həll edirik, birlikdə bir çox yaradıcı tədqiqat aparırıq. Ancaq hər zaman ayrılmalı və tək bir məkanda yazıb getməli olduğumuz bir yerə çatırıq.

Ann: Fərdi səslərimizi qorumağın və öz muxtar işimizi görməyin yeganə yoludur. Mənim üçün səndən müstəqil bir yer tapmaq çox vacib idi. Başladığım bu sual… bunun ardınca sizinlə rəqabət hissini hiss etməyim, yoxsa kölgənizdə olma hissini hiss etdim.

Onun: Edirsiniz?

Ann: Öz görmə və səsimə sadiq olduğum müddətdə deyil.

Onun: Danışdığımız kimi, bir neçə il əvvəl İngiltərəyə apardığımız ədəbi səyahət haqqında bir neçə dəfə düşündüm.

Ann: İndiyə qədər ən yaxşı səyahət - Jane Austen və Bronte bacıları. Yenidən yazıb bitirmişdiniz Qanadların ixtirası və belə sərf etdiniz, bir daha yazmayacağınızı düşünürdünüz.

Onun: Düzdü. Düşündüyüm şey, Haworth'dakı evlərində yemək masalarına baxaraq baxdığımız zaman. Xatırlayırsınız?

Ann: Bələdçi, Charlotte, Emily və Anne'nin axşamlar orada necə bir yerdə oturub yazdıqlarını, fikir mübadiləsi etdiklərini, işlərini inkişaf etdirmələrinə kömək etdiklərini, yüksək səslə oxuduqlarını və rəy verdiklərini söyləyirdi. O masadan və yazıçı olmağımızdan danışdıq birlikdə .

Onun: Bu, bizim üçün metafora, əməkdaşlığımızı qurmağın bir yolu oldu - buna qarşılıqlılıq cədvəli dedik. Ancaq Bronte masasının ortaqlığın yalnız yarısı olması məni birdən vurdu. Haworthda olduğumuzdan bir müddət sonra İngiltərəyə qayıtdım və Sussexdəki Virginia Woolf's Monk’s House-a ziyarət etdim. Bağçaya çıxıb onun kiçik yazı kottecini görəndə az qala öz otağını görməyin zərif gözəlliyindən ağladım.

Ann: Bu yaradıcı tərəfdaşlığın digər yarısıdır. Özünə məxsus otaq. Beləliklə, Bronte'nin ortaq yemək masası və Woolf'un tək otağı var.

Onun: Bəli, qarşılıqlı əməkdaşlıq və muxtar ayrılma.

Ann: Yazı ortaqlığımızın paradoksu budur və düşünürəm ki, yaxşı bir ana və qız münasibətlərinin özüdür - müstəqil olduğumuz, eyni zamanda bağlı olduğumuz yerlər yaratmaq.

Onun: Bir dəfə işimdəki mövzulardan bəhs etməli idim və onlara sataşarkən, hər bir romanımda qaçılmaz olaraq 'pis' bir valideyn olduğunu gördüm. Qeyri-sabit bir ana, dəhşətli, dözümlü bir ana və şiddətli bir ata var idi. Sənin nənə və baban buna layiq deyildi və şübhə edirəm ki, bu onlara fasilə verdi. Şükürlər olsun ki, o xüsusi yazı xüsusiyyətini seçmədiniz.

Ann: İndiyə qədər.

Onun: Ha. Qeyd edildi.