Bir çox Amerika ailəsi kimi, yayda da maşında kifayət qədər vaxt keçiririk. Orta, düşmə, ziyarət günü və alma üçün yol gəzintilərini əhatə edən yuxusuz düşərgəyə gedir. Avqust tətilimiz, avtomobildə 10 saat qaldıqdan sonra bir-birimizi öldürməzdən əvvəl gəldiyimiz New Hampshire-a nəhəng bir gəzinti ilə başlayır və sona çatır.

Eldest indi 16 yaşındadır və məndən boyundur. Uzun, yeniyetmə oğlan ayaqları da var. Beləliklə, ərim sürücülük edərkən və özümü xüsusilə böyük bir ana kimi hiss edirəm (etiraf etməliyəm ki, həmişə deyil, çünki analıq böyüklüyü tənliyi belə bir şeyə bənzəyir: saatlar yuxu + qəhvə keyfiyyəti + dalaşmayan uşaqlar = böyük ana; bu tənliyin nə qədər tez-tez olduğunu təsəvvür edə bilərsiniz), ön oturacağa icazə verdim. Onu daha böyük və vacib hiss etdirir; ata / oğul bağlamasına icazə verir; ona musiqiyə nəzarət etməyə imkan verir; bitkilərimin suvarılması lazım olduqda istifadə edə biləcəyim bəzi qəhvəyi nöqtələr qazanır.

Ancaq keçən həftə sonu, valideynlərimi ziyarət etməkdən üç saat evə gedərkən arxa oturacaqda minməyin maddi faydalarının olduğunu başa düşdüm. Başımı arxamın ortasında olan və gözəl yastıqlı kənarına sahib olan balaca oğlumuzun avtomobil oturacağına söykənə bilsəm, yuxulamaq daha asandır. (Ciddi olaraq, ön oturacaqda yuxu keçirməyin rahat bir yolu varmı? Sözə görə çox axmaq olan bir yastıq maşına aparmadan?) Qeyri-adi bir açı ilə qabaqdan geri çəkilmədən balaca oğlanın əlindən tuta bilərəm. Və ən əsası, ərimin sürücülüyünə olan bütün obsesif diqqəti tamamilə aradan qaldırır.

Heç avtomobilinizdə sürücülük edərkən vaxtaşırı səs salan sərnişinləriniz varmı? Zolaq dəyişdirməyə cəsarət edəndə kim susur? Bu əvvəllər mən deyildim, amma indi belədir. Nə vaxt başladığını və niyə baş verdiyini bilmirəm. Ancaq çox əsəbi bir sərnişinə çevrildim. Özümü belə incidir.

Ancaq bu yaxınlarda kəşf edildiyi kimi, arxa oturacaqda olduğumda və ön pəncərəyə deyil, yan pəncərəyə baxmağa məcbur olduğum zaman, boğulma olmur. Dəstəyin tutulması yoxdur. Yeddi saniyədə bir gözümün önündən ömür keçmir. Bu sehrdir! Xanax götürməkdən yaxşıdır. Kiçik oğlumuzun əlindən tutaraq yan pəncərəyə baxıram və dünyada mənim üçün heç bir qayğı yoxdur. Bunu heç sınamamısınızsa, məsləhət görürəm. Yerinizdəki ön oturacaqda oturacaq başqa birinizin olub-olmaması.

Əlbətdə ki, Eldest sürməyə başlayanda məni çatıya bağlamaq məcburiyyətində qala bilər. Geriyə baxaraq.